Τέλος τα ψέματα. Είναι καιρός να αγριέψουμε!

του Δημήτρη Κυπριώτη

Η αυλαία των διακοπών αμέσως μετά το δεκαπενταύγουστο τελειώνει και μαζί με αυτήν σηματοδοτείται ουσιαστικά και το τέλος της Καλοκαιρινής ραστώνης, που αποτελεί  μια μικρή  διακοπή από την ένταση των προβλημάτων του Χειμώνα, που συνηθίστηκε  να  ταυτίζεται με το σλόγκαν «τα μπάνια του λαού» και την μερική ανάπαυλα από τις  πολιτικές εντάσεις.

 Φυσικά και στις Καλοκαιρινές αυτές διακοπές, τα προβλήματα του κόσμου όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αντιθέτως η κυβέρνηση αυτή, κατά παράδοση των περισσοτέρων, φρόντισε να περάσει στη «ζούλα» ότι το αντικοινωνικότερο, όπως είναι η πώληση των «χρυσαφικών» του κράτους (ΟΛΠ, Σιδηρόδρομοι), που πήραν το δρόμο του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας  που έχουν δρομολογήσει  οι κατοχικές δυνάμεις της Πατρίδας μας, σε συμφωνία με τους εδώ εντολοδόχους τους, μαζί με τα άλλα «χρυσαφικά» της ( Αεροδρόμια, λιμάνια, ενέργεια, εγκαταστάσεις, δημόσιες εκτάσεις κλπ) 

Οι πολίτες αμέσως με την επιστροφή τους στις εργασιακές  συνήθειές  τους, όσοι βέβαια εξακολουθούν να έχουν ή στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις, θα βρεθούν από πολύ ενωρίς μπροστά σε δυσβάστακτα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Η κοινωνία βρίσκεται μπροστά στην ώρα ΜΗΔΕΝ, αφού τα προβλήματα που καταγράφονται  ενδεικτικά, όπως πχ η Οικονομική στασιμότητα, η  «επέλαση» των φόρων (παλαιών και νέων), το μεταναστευτικό-προσφυγικό, η αναμενόμενη αξιολόγηση από τους δανειστές διώκτες μας, ο «κόφτης» (μισθών, συντάξεων και των ελάχιστων κοινωνικών παροχών), η όξυνση και η απειλή της  γεωπολιτικής σταθερότητας της περιοχής μας, εξαιτίας των όσων συμβαίνουν στην Τουρκία αλλά  και στον ευρύτερο γεωπολιτικό ορίζοντα της Ανατολικής Μεσογείου, προμηνύουν ένα θερμό Φθινόπωρο και έναν ακόμα πιο καυτό Χειμώνα.   

Αν τώρα στα παραπάνω συνυπολογιστεί, το ανάλγητο πρόσωπο της κυβέρνησης απέναντι στον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό και η σωρεία των ψεμάτων που αραδιάζουν οι εκπρόσωποί της,  όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που απειλεί την κοινωνική συνοχή της Πατρίδας μας, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Και απέναντι  σε αυτό το  εθνικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό τσουνάμι που βρίσκεται όχι προ των πυλών αλλά εντός των τοιχών της χώρας, κυβέρνηση και αντιπολίτευση  επιδίδονται σε μία παράσταση του θεάτρου σκιών με αστείες αψιμαχίες, ενώ η πραγματικότητα των ενεργειών της δείχνει ότι  αμφότεροι έχουν βάλει σαν στόχο τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και την εξόντωσή της, αλλά με τις....... πολιτισμένες μεθόδους μιας γενικευμένης φτωχοποίησης του πληθυσμού. 

Βλέπεται, η νεοφιλελεύθερη πολιτική της Δεξιάς, βρήκε αντάξιο, ίσως και καλλίτερο παρτενέρ της, τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Αριστεράς.

Το ζητούμενο για τον κόσμο, που  βλέπει από τη μια πλευρά  αυτό το κατάντημα της χώρας και το δικό του και από την άλλη  δεν μπορεί ακόμη να συνειδητοποιήσει το που μπορεί να φτάσει η κατάσταση αυτή, είναι  να μπορέσει να ξεπεράσει τους φόβους που του ενσταλάζουν οι επαγγελματικές του πολιτικού ψεύδους και να προχωρήσει αποφασιστικά για μια συνολική αλλαγή του πολιτικού  κατεστημένου και σκηνικού.

Αυτό θα μπορέσει να το επιτύχει ο Ελληνικός λαός, αν  αφήσει κατά μέρος τις όποιες σκέψεις για αποχή από τις εκλογές, του επιβάλεται  σκόπιμα από το σύστημα ή μη σκόπιμα από  διάφορους "αφελείς", που πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτόν μπορούν να επιφέρουν οποιαδήποτε αλάγή ή τιμωρία του συστήματος και αν αντιληφθεί ότι ο τόπος χρειάζεται ένα μαχητικό απελευθερωτικό κίνημα, που να ανταποκρίνεται στην αποστολή του. 

Ένα κίνημα πατριωτικό και δημοκρατικό πάνω από όλα,  που θα κινείται σε κατεύθυνση έξω από αυτήν που επιβάλει το  κατεστημένο της ΕΕ, που δεν θα αναγνωρίζει το ληστρικό, παράνομο και μη βιώσιμο χρέος της χώρας που έχουν φορτώσει στις πλάτες του ελληνικού λαού ξένοι  τοκογλύφοι, σύμμαχοι κατά τα άλλα και το οποίο μονομερώς θα διαγράψει, σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι Διεθνείς Συνθήκες και  ο ΟΗΕ. 

Για αυτούς του λόγους και για πολλούς άλλους, πρέπει τώρα  να τελειώσει η ανοχή του Ελληνικού λαού  απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο και τις καταστροφικές πολιτικές που εφαρμόζονται και  να εμπιστευθεί νέες άφθαρτες πολιτικές δυνάμεις με ηγέτες πατριώτες, που σήμερα βρίσκονται εκτός του κοινοβουλίου, που έχουν σταθερό και ξεκάθαρο λόγο όλο  το διάστημα της κρίσης, που διακρίνονται από άλλες πολιτικές δυνάμεις εκτός κοινοβουλίου και αυτές, που ξαφνικά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στο προσκήνιο με θολό και δυσδιάκριτο πολιτικό  λόγο, αλλά  με αποπροσανατολιστικό σκοπό. 

Τελικά,  ο Ελληνικός λαός οφείλει επιτέλους  να αγριέψει  και να δείξει ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό αυτής της χώρας, αν  θέλει πραγματικά να ξεφύγει μια και καλή από αυτήν την κατάσταση που βιώνει. 

Η λύση είναι στα χέρια του. Το μόνο που χρειάζεται είναι τόλμη