ENA ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΣΤΑΛΙΑ...

Σας παραθέτω ένα μέϊλ που έλαβα χτες από φίλο μου Τραπεζίτη που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο:

Αγαπητέ μου Σπύρο,

Εγώ από την πλευρά των Τραπεζιτών αισθάνομαι ότι στην Ελλάδα όλα βαίνουν καλώς. Κατ αρχήν έχουμε επιβάλλει το ευρώ ως κυρίαρχη ιδέα μη αμφισβητούμενη.

Το Εθνικό Νόμισμα που αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο για μας, τον έχουμε ξεδοντιάσει.

Αποτελεί για τους Έλληνες το ευρώ λιμάνι σιγουριάς, που αξίζει αιώνιες θυσίες. Αυτή είναι η μεγαλύτερη μας επιτυχία, να μην γίνεται δεύτερη σκέψη πάνω σε αυτό το θέμα, ή αν γίνεται να προκαλεί απέχθεια στο Λαό, το εθνικό νόμισμα να συνδυάζεται με το χάος στην κοινωνική ζωή.

Σε αυτό το θέμα φίλοι Έλληνες και εμείς έχουμε δουλέψει καταπληκτικά.

Επειδή το ευρώ καθορίζει την πολιτική και δεν καθορίζεται από αυτή, η πολιτική κάθε Κυβέρνησης είναι πανομοιότυπη, αυτό που επιδιώκαμε και επιβάλλαμε.

Ήδη από την έναρξη της κρίσης και των μνημονίων έχουν ‘φαγωθεί’ πέντε Κυβερνήσεις, πέντε πρωθυπουργοί.

Κανένα πρόβλημα. Η πολιτική παραμένει ίδια, ο Λαός νοιώθει κυρίαρχος, οι πολιτικοί ικανοποιούν την πλεονεξία τους και την φιλοδοξία τους και όλα αυτά γίνονται στο πεδίο που εμείς ορίζουμε.

Παράλληλα εξαγοράζουμε την χώρα χωρίς αντίσταση, αφού τα χρέη αυτό απαιτούν, επιβάλλουμε την νομοθεσία που θέλουμε για την διακυβέρνηση της, και η χώρα θα αναπτυχθεί με τους ρυθμούς που η εργασία και το κεφάλαιο της καθορίζει, σε βάθος χρόνου (δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις), υπό το καθεστώς της ελεύθερης αγοράς.

Αυτό απαιτεί βεβαίως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να παραμένει άνεργο, έτσι ώστε να έχουμε σταθερότητα των τιμών, η άξια του ευρώ να μην υπονομεύεται και συνεπώς οι απαιτήσεις μας να έχουν αξία σταθερή στο χρόνο.

Οίκοθεν νοείται ότι η χώρα παρά την εξαγορά της θα παραμένει βαθύτατα χρεωμένη έτσι ποτέ να μην αμφισβητηθεί η ανάγκη της παρουσίας μας στην Ελλάδα.

Η αίσθηση μου είναι ότι ο Ελληνικός Λαός στο βάθος της ψυχής του, παρ ολ' αυτά, νοιώθει καλά μαζί μας. Είναι δουλικά καρτερικός με το μοντέλο διακυβέρνησης που του επιβάλλαμε.

Είναι σαν τον δούλο στην Αρχαία Αθήνα. Είχε εξασφαλισμένο κάποιο βίο μες την πολιτισμένη Αθήνα και άρα δεν ήθελε περιπέτειες πραγματικές ή φαντασιακές.

Εμείς του δίνουμε το δικαίωμα να εκτονώνεται κατά διαστήματα, και υπ’ αυτή την έννοια η δημοκρατία φαίνεται χρήσιμη, και εμάς, το πείραμα επιβολής το νεοφιλελεύθερου μοντέλου, μας κάνει σοφότερος.

Επί της ουσίας, τι χρειάζεται η δημοκρατία. αφού οι αξιολογότεροι κατά τεκμήριο τραπεζίτες-πολίτες ασκούν την πεμπτουσία της διοίκησης που είναι η νομισματική πολιτική. Αλλά τέλος πάντων η δημοκρατία-εκλογές δεν κάνει κακό, αφού η επίφαση της μας χρειάζεται ακόμα.

Οι πολιτικές διεργασίες για την δημιουργία της νέας 'προοδευτικής αριστεράς΄ ή του νέου κέντρου ή της νέας δεξιάς μας προκαλεί εξαιρετική ευχαρίστηση. Ας γίνουν, δείχνουν ότι η Δημοκρατία λειτουργεί.

Αλλά το αποτέλεσμα των όποιων εκλογών δεν θα κρύβει καμία έκπληξη για μας. Όποια κυβέρνηση, και να προκύψει, αυτοδύναμη ή συνασπισμού,την πολιτική των μνημονίων-λιτότητας θα ασκήσει ούτως ή άλλως.

Άλλωστε δεν υπάρχει άλλη πολιτική.

Βασικά στην Ελλάδα δικαιώνεται η άποψη μας ότι δεν υπάρχουν κοινωνίες αλλά άτομα.

Φυσικά το όλο εγχείρημα θέλει προσοχή με την έννοια να μην τρωθεί η εμπιστοσύνη του Λαού στο ευρώ και στην ελεύθερη αγορά.

Μην ανησυχείς για την χώρα σου, βρίσκεται σε καλά χέρια, καλύτερα από τα δικά σας.

Φιλικά

(Χωρίς πλάκα έτσι σκέφτονται οι Τραπεζίτες στη Γερμανία αλλά και οι δικοί 

μας ηλίθιοι πολιτικοί ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΧΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, τέλος πάντων

 όσοι είναι στη Βουλή σήμερα, οι ευρωλαγνοχτυπημένοι στη κυριολεξία απαίδευτοι 

στα οικονομικά! Πολιτικοί της Προδοσίας και της Καταστροφής)