«Σφυρίζοντας αδιάφορα» στη Νέα Υόρκη...«Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από τη Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει η Δεξιά»…

Όταν η «χρήσιμη Αριστερά» απέχει από ψήφισμα καταδίκης του ναζισμού.!!!

Γράφει: Γρηγόρης Τραγγανίδας 

Η «αριστερή» κυβέρνηση της χώρας… ξαναχτύπησε:

Μετά την «ανθρωπιστική» προσφορά νοσηλείας τραυματιών των ουκρανικών φασιστικών ταγμάτων που αιματοκυλούν το λαό του Ντονμπάς, την περασμένη άνοιξη, σε ελληνικά δημόσια νοσοκομεία· μετά τα τραγούδια του Νίκου Κοτζιά μαζί με τους άλλους υπουργούς Εξωτερικών τού ΝΑΤΟ τον περασμένο Μάη στη συνάντηση της λυκοσυμμαχίας στην Αττάλεια…

προχθές, η Ελλάδα, απείχε από την ψηφοφορία της πρότασης ψηφίσματος που κατέθεσε η Ρωσία στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με τίτλο «Αγώνας ενάντια στην εξύμνηση – ηρωοποίηση του ναζισμού, νεοναζισμού και άλλων πρακτικών που συμβάλλουν στην τροφοδότηση σύγχρονων μορφών ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας»! ...

Όση τιμή απέμεινε, αν απέμεινε, ακόμη στο «τσίρκο» του ΟΗΕ, διασώθηκε από 126 χώρες που στήριξαν τη ρωσική πρωτοβουλία, ενώ, τέσσερις χώρες καταψήφισαν και 53 χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, απείχαν.

Οι τέσσερις χώρες που προφανώς δεν βλέπουν κανένα λόγο έστω να ψηφίσουν κατά του ναζισμού, είναι οι ΗΠΑ, η Ουκρανία, ο Καναδάς και το Παλάου, ένα σύμπλεγμα νησιών στον Ειρηνικό, προτεκτοράτο των ΗΠΑ.

Για του λόγου το αληθές… Το επίσημο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας! Το πρακτικό της ψηφοφορίας. Οι ενδείξεις δίπλα στις χώρες Y=Ναι, Ν=Όχι, Α=Αποχή

Αξίζει να σημειωθεί ότι το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο στηρίζεται ανοιχτά, πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, εκτός από το ότι δολοφονεί το λαό του Ντονμπάς, συνεργαζόμενο με νεοναζιστικά ένοπλα τάγματα, την περασμένη άνοιξη θεσμοθέτησε την αναγνώριση των ουκρανικών φασιστικών και εθνικιστών οργανώσεων που συνεργάστηκαν με τους ναζί στην κατεχόμενη Ουκρανία προχωρώντας σε θηριωδίες, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στην Πολωνία.

Αναγνώρισε όλους τους ηγέτες αυτών των οργανώσεων και τα μέλη τους, πράγμα που σημαίνει, εκτός των άλλων, ότι πλέον θα διδάσκονται στα σχολεία σαν «ήρωες», ενώ, όσοι ακόμη ζουν, θα απολαμβάνουν προνομίων.

Ταυτόχρονα, θεσμοθέτησε την απαγόρευση των κομμουνιστικών και σοβιετικών συμβόλων, δηλαδή και των μνημείων της Αντιφασιστικής Νίκης. Αυτό πρακτικά σημαίνει απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος, ακόμη και των εκδηλώσεων για την Αντιφασιστική Νίκη.

Να σημειωθεί επίσης, ότι ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών που έσπευσε στο Κίεβο τον Μάρτη του 2014, μετά το αιματηρό πραξικόπημα του Μαϊντάν, για να στηρίξει την ουκρανική «κυβέρνηση», ήταν ο τότε και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγελος Βενιζέλος. Εκπροσωπώντας και την ΕΕ, αφού τότε η Ελλάδα είχε το εξάμηνο της προεδρίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε είχε βγει στα «κάγκελα» και φώναζε ότι «η νομιμοποίηση μιας τέτοιας κυβέρνησης από την ελληνική πλευρά ενέχει ανυπολόγιστους κινδύνους για την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα»…Αργότερα, βέβαια, τους φιλοξενούσε στα νοσοκομεία μας…

Στις 53 χώρες που απείχαν είναι και τα 28 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσά τους η Ελλάδα, αλλά και η Γαλλία φυσικά, καθώς και δέκα ευρωπαϊκές χώρες, μη μέλη της ΕΕ: Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Γεωργία, Λίχτενστάιν, Μονακό, Μαυροβούνιο, Μολδαβία, Σαν Μαρίνο, Ελβετία, ΠΓΔΜ, Τουρκία, Ισλανδία.

Το Ψήφισμα εκφράζει ανησυχία για την εξάπλωση του νεοναζισμού και του ρατσισμού, καθώς και για την «αδιάκοπη επιχείρηση βεβήλωσης και κατεδάφισης μνημείων που ανεγέρθηκαν στη μνήμη αυτών που αγωνίστηκαν κατά του ναζισμού στον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο».

Επίσης, αναφέρει και την αύξηση της συμμετοχής στα εθνικά και τοπικά κοινοβούλια, κομμάτων με ρατσιστικό ή ξενοφοβικό χαρακτήρα.

Το Ψήφισμα καλεί τις χώρες να λάβουν μέτρα για να «αντιμετωπιστεί κάθε προσπάθεια απόδοσης τιμών στις ναζιστικές οργανώσεις των SS και των συστατικών μερών τους, συμπεριλαμβανομένων των Waffen SS».

Συγκεκριμένα, υπογραμμίζεται η ανησυχία για την «κατασκευή μνημείων και δημόσιων εκδηλώσεων με στόχο την εξύμνηση του ναζιστικού παρελθόντος, του ναζιστικού κινήματος και του νεοναζισμού».

Σημειώνεται, επίσης, η ανάγκη για καθολική επικύρωση και αποτελεσματική εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Φυλετικών Διακρίσεων.

Όπως είπε στη συνέλευση ο αναπληρωτής πρέσβης της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Γιεβγκένι Ζαγκαϊνοφ, η συζητήση του εν λόγω Ψηφίσματος γίνεται ενώ συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη συγκρότηση του δικαστηρίου της Νυρεμβέργης εκ μέρους των κρατών – μελών του αντι-χιτλερικού συνασπισμού, το οποίο θωράκισε και νομικά τη νίκη κατά του ναζισμού, «μια για πάντα», «δίνοντας απάντηση στην ερώτηση, ποιος κατά το Β” παγκόσμιο πόλεμο αντιπροσώπευε τις δυνάμεις του καλού και ποιος τις δυνάμεις του κακού».

Πρόσθεσε, ότι σήμερα, «εκ νέου συγκρουόμαστε με τη συνεχή προσπάθεια άρνησης της κοινής μας ιστορίας».

Η εκπρόσωπος των ΗΠΑ, εκπροσωπώντας ουσιαστικά και τις άλλες χώρες που συντάχθηκαν άμεσα ή έμμεσα με αυτήν, εξήγησε την άρνηση της χώρας της να υπερψηφίσει λέγοντας ότι «καταδικάζει» την ηρωοποίηση του ναζισμού και όλες τις μορφές ρατσισμού… αλλά η ρωσική πρόταση δεν ανέφερε την γενοκτονία στην Ρουάντα, τις δολοφονίες στην Καμπότζη και τον πόλεμο στην Συρία! Γιατί είμαστε σίγουροι ότι αν τις συμπεριλάμβανε, θα το ψήφιζε!!!

Η ουσία όμως ήταν σε αυτά που πρόσθεσε: Οι ΗΠΑ «ανησυχούν» ότι η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ψήφισμα σαν εργαλείο εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με τις γειτονικές της χώρες, εννοώντας προφανώς την Ουκρανία, αλλά και τις Βαλτικές και την Πολωνία.

Θυμίζουμε, ότι η «αποκομμουνιστικοποίηση» των Βαλτικών και η αναγνώριση των ντόπιων συνεργατών των ναζί ως «βετεράνων» του «αγώνα» για την «απελευθέρωση» από τη Σοβιετική «κατάκτηση» προηγήθηκε του φασιστικού «πάρτι» στην Ουκρανία, ενώ, ανάλογοι νόμοι υπάρχουν τόσο στην Πολωνία, αλλά και στην Τσεχία. Το σύνολο αυτών των χωρών αποτελεί «οικόπεδο» του ΝΑΤΟ και είναι μέλη της ΕΕ, η οποία ουδόλως ανησυχεί ότι οι ναζί παρελαύνουν ελεύθεροι σε κράτη – μέλη της. Άλλωστε, η ίδια η ΕΕ έχει θεσμοθετήσει την «εξίσωση» του φασισμού με τον κομμουνισμό.

Η ελληνική κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός της οποίας είχε το θράσος να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των 200 εκτελεσμένων από τους ναζί κομμουνιστών στην Καισαριανή – ενώ ήδη προετοίμαζε την τελική φάση της επίθεσης σε ό,τι είχε απομείνει από εργασιακά δικαιώματα -  σε ένα κρεσέντο πολιτικού κυνισμού και αμοραλισμού, έδωσε τα διαπιστευτήρια πλήρους υποταγής της, μην τολμώντας να ψηφίσει υπέρ ακόμη και μιας τέτοιας συμβολικής πρότασης. Ακόμη και εντελώς «άοσμης» αναφορικά με την άρρηκτη σχέση καπιταλισμού και φασισμού, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο για την αστική Ρωσία.

Αυτή όμως η κίνηση δείχνει για μια ακόμη φορά το ξεγύμνωμα της σοσιαλδημοκρατίας, ακόμη και μπροστά στην αναβίωση του φασισμού. Δείχνει, για πολλοστή φορά, ότι δεν υπάρχει επίθεση του κεφαλαίου στην εργασία, όπως συμβαίνει τώρα, που να μη συνοδεύεται, σε πολιτικό επίπεδο, από άγρια καταστολή, έξαρση της ιδεολογικής χειραγώγησης, διαστρέβλωση της ιστορίας, πολιτική, τελικά, ξεδιαντροπιά, αν πρόκειται με αυτό τον τρόπο να καταφέρει η αστική τάξη να καθυποτάξει κάθε διάθεση για εξέγερση που να την απειλήσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ακριβώς εκείνη η «χρήσιμη αριστερά» για την οποία μιλούσε το αφεντικό της FIAT, ο Τζιάνι Ανιέλι:  
«Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από τη Δεξιά. 

Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει η Δεξιά»…


http://www.toperiodiko.gr/