Και τι πρέπει να κάνουμε; «Να πάρουμε (Οι Έλληνες)τη χώρα στα χέρια μας»!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Αυτό είναι ένα κλασικό ερώτημα και ταυτόχρονα μία κλασική απάντηση, όταν  ερωτώντες και ερωτώμενοι θέλουν να υποστηρίξουν τη δική τους  θέση,  σε σχέση με το πως πρέπει να αντιδράσουν στη σημερινή πολιτική κατάσταση, που τείνει να αφανίσει στην κυριολεξία την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Αυτές όμως οι ερωτήσεις και οι  απαντήσεις μπορεί να έχουν γίνει κλασικές, αλλά στην ουσία, ενώ για τον καθένα που τις εκφέρει μπορεί να σημαίνουν κάτι, ενδέχεται ο υπόλοιπος κόσμος που τις ακούει πολλές φορές, να μην μπορεί να καταλάβει κάτι παραπάνω. Αυτός είναι και ο λόγος που η απάντηση « να πάρουμε  τη χώρα στα χέρια μας», ακολουθείται από μια δεύτερη ερώτηση,  που έχει όμως  έντονα τα σημάδια  απορίας, «δηλαδή πως θα γίνει αυτό»; αφού οι πολίτες αδυνατούν να πιστέψουν ότι μόνοι τους μπορούν να κάνουν κάτι παρόμοιο.

Για να μπορέσουμε λοιπόν να κάνουμε την απάντησή μας κατανοητή, χρειάζεται μάλλον  να δώσουμε περισσότερα στοιχεία, στο που βρίσκεται σήμερα η χώρα, έστω και αν ο περισσότερος κόσμος βιώνει αυτήν την κατάστασης, μέσα από την ίδια τη ζωή του. Ίσως ακόμη να πρέπει να στηριχθεί περισσότερο αναλυτικά  η απάντηση μας, αφού υπάρχει και ένας κόσμος που αισθάνεται πολιτικά ενοχικά ή απατημένος, από το γεγονός ότι ο ίδιος στήριξε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κουρέλιασε στην κυριολεξία όνειρα, αγώνες, αλλά ακόμη- ακόμη και ευκαιριακά  με τη ψήφο του, απλά και μόνο για να φύγουν …οι άλλοι!

Τι λοιπόν πρέπει να κάνουν όσοι είτε από ανιδιοτέλεια  είτε όχι στήριξαν μια κατάσταση που τους είχε τάξει «απελευθερωτικό όραμα»; που δεν κάθισαν να μετρήσουν αν όσα τους έταζαν, περί προγράμματος Θεσσαλονίκης κλπ μπορούσαν να το κάνουν άνθρωποι που απλά τα έλεγαν, για να δρασκελίσουν τα σκαλοπάτια της εξουσίας;  Τι να κάνουν όμως  ακόμα και αυτοί που ήσαν  οι περισσότερο υποψιασμένοι και που μπορούσαν να διακρίνουν ότι οι προτάσεις που άκουγαν δεν διέφεραν και πολύ από τις προτάσεις του ευρωιερατείου, αλλά παρόλα αυτά στήριξαν αυτήν τη ψευδαίσθηση τους  και σήμερα πολλοί από αυτούς αισθάνονται ενοχικά και παραμένουν αδρανείς;

Για αυτούς λοιπόν όλους, αλλά ακόμα και για όσους με κάποια δόση συγκαταβατικότητας στην αποδοχή της πραγματικότητας που ζούμε , τους έχουν κάνει να πιστεύουν   ότι « αφού χρωστάει η χώρα,  πρέπει να πληρώσουμε» ή για αυτούς που με απόλυτα κυνικό τρόπο σου λένε « μα αφού όλα είναι στραβά στη χώρα αυτή, καλό θα μας κάνουν τα μνημόνια» ή ακόμη και για αυτούς που δηλώνουν εντελώς αδιάφοροι, μπροστά στην κατάσταση και περιμένουν  κάποιοι άλλοι ίσως να κάνουν κάτι και έτσι να τη «βολέψουν» και οι ίδιοι, ή μοιρολατρικά απαντούν,  «και τι να κάνω εγώ;». Αυτούς λοιπόν όλουςχρειάζεται να τους πείσουμε και έτσι δεν φτάνει μόνο η φράση «να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας», για να πεισθούν και αυτοί ότι πράγματι αυτό μπορεί να γίνει. Πρέπει και κάτι παραπάνω να εξηγήσουμε.

Πριν από όλα πρέπει να παραδεχθούμε και να παραδεχθούν όλοι, ότι  αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι όχι μόνο παράλογο και  παρανοϊκό, αλλά απόλυτα εγκληματικό, που δεν μπορεί να συμβαίνει και μάλιστα με πρωτοβουλία συμμάχων αλληλέγγυων, που αφού προηγουμένως μας λοιδόρησαν  και μας εξέθεσαν, στο τέλος μας έριξαν στην άβυσσο, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι από εκεί δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να βγούμε, όσα χρήματα και αν μας πάρουν για να ξεπληρωθούν τα κάλπικα ψευτοευρώ που δήθεν μας δάνεισαν.

Και επίσης ότι αυτή η σκευωρία, σεναριογραφήθηκε και από τους εδώ  δικούς μας  συνενόχους, αφού χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα μπορούσε να είχε συμβεί. Αρκεί..αρκεί να φερόντουσαν σαν πραγματικοί πατριώτες και να έκαναν τουλάχιστον αυτά που υποσχέθηκαν όταν ο Ελληνικός λαός τους έδινε την εξουσία!! Δυστυχώς όμως, έκαναν ότι ήταν δυνατό για να εκτελέσουν αυτά που οι Τροικανοί τους πρόσταξαν να κάνουν.

Αν υπάρξει αυτή η παραδοχή και αντιληφθούμε όλοι ότι,  την κύρια ευθύνη την έχει αυτό το σύστημα, αυτή η «συμμαχία»,  που στήριξε και στηρίζει το σαθρό οικοδόμημα που έχει κατασκευαστεί, ερήμην των λαών, πάνω στην καταστροφή των ασθενέστερων, τότε θα μπορούμε και να δείξουμε σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες πολιτών που αναφερθήκαμε, ότι ακολουθώντας τους κανόνες που μας επέβαλε αυτή η ΕΕ  δήθεν για να μας σώσει, μας έφερε στις τελευταίες θέσεις των δικών της μετρήσεων.

Και εδώ στο σημείο αυτό, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, αν πραγματικά θέλουμε να ξεφύγουμε από τη μέγγενη που μας επέβαλαν, ή   αν θέλουμε  να εξακολουθήσουμε να στηρίζουμε αυτήν τη «σαπίλα», πιστεύοντας τα λόγια που μας βάζουν καθημερινά βαθιά στο μυαλό μας τα ΜΜΕ.   Ότι δηλαδή αυτή η ΕΕ, αυτή συμμαχία όπως τη διαχειρίζεται ο πλούσιος Βοράς ή το ορθότερο η Γερμανία, είναι δυνατό να μας φέρει, όχι σε ισότιμη θέση μαζί τους, αλλά έστω και σε μια  κατάσταση απλής επιβίωσης!

Όχι αγαπητοί, ο δρόμος που ακολουθούμε, αυτός  που αυτοί μας επέβαλαν, ερήμην εθελόδουλων κυβερνήσεων και τον χαρακτήρισαν μάλιστα και μονόδρομο, μόνο και μόνο  για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει λύση μακριά από αυτήν τη συμμαχία πέραν του θανάτου, τελικά κατόρθωσαν να φέρουν τη χώρα απευθείας  στο θάνατο και μάλιστα σ΄ ένα θάνατο αργό και βασανιστικό.

Οι κυβερνήσεις που τελικά επέβαλλαν στον Ελληνικό λαό παράνομες δανειακές συμβάσεις και μνημόνια, εξακολουθούν να επιμένουν ότι η Ελλάδα είναι κυρίαρχη χώρα, ότι οι δανειστές ναι μεν έχουν σκληρή εποπτεία, αλλά  οι αποφάσεις νομοθετούνται από τη Βουλή! Οποίο θράσος και ψέμα! Τα πάντα αυτά τα χρόνια, τα λεγόμενα χρόνια οικονομικής κρίσης, δεν είναι τίποτα λιγότερο από χρόνια υποταγής  σε επικυρίαρχους δανειστές, που μόνο με χρόνια κατοχής μπορούν να συγκριθούν από τα αποτελέσματα που έχουν επιφέρει στον Ελληνικό λαό και στην Ελλάδα μέχρι στιγμής, αφού το μαρτύριο του αργού θανάτου δεν έχει σταματήσει ακόμα και ούτε προβλέπεται αυτό να γίνει σύντομα. Τουναντίον στα χαρτιά τουλάχιστον, γράφεται  ως «σωτήριο»  έτος το  2060!!

Για ποια  λοιπόν εθνική κυριαρχία μας μιλάνε; Για αυτήν του ξεπουλήματος των αεροδρομίων μας, για αυτήν των ΔΕΚΟ, των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας ή για την άμεση συλλογή πάσης φύσεως εσόδων του Κράτους από τις διαβόητες  Ανεξάρτητες  Αρχές, όπως είναι:  η των Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), του  Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής  Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΥΠΕΔ),  της Ελληνικής Εταιρείας  Δημοσίων Συμμετοχών και Περιουσίας, λεγόμενης και Υπερταμείο και η του Ελληνικού Κτηματολογίου; Όλες αυτές οι «Εταιρείες» διοικούνται από πρόσωπα που επιβάλουν οι δανειστές, δεν ελέγχονται από το Ελληνικό κράτος και δεν δίνουν λογαριασμό σε αυτό. ΕΛΛΑΣ το μεγαλείο σου! Εκεί σε κατάντησαν. Αυτήν λοιπόν την πατρίδα- αποικία  θέλουμε;

Πιστεύουμε ότι κάθε εχέφρων πολίτης αυτής της χώρας, κάθε πατριώτης, κάθε δημοκράτης, ποτέ δεν μπορεί να έχει ονειρευτεί κάτι παρόμοιο. Αντιθέτως  πιστεύουμε ότι θέλει, παλεύει  και  αγωνίζεται για μια ελεύθερη και εθνικά κυρίαρχη πατρίδα, που μαζί με κοινωνική δικαιοσύνη και την πολιτιστική κληρονομιά  των προγόνων μας, επιζητεί την επιβίωσή του στον τόπο αυτό και θέλει να  ζήσει ευτυχισμένος  το παρόν και να προετοιμάσει ένα καλλίτερο μέλλον για τα παιδιά του.

Να λοιπόν πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη της ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, τόσο της  πολιτικής  και οικονομικής όσο και της  πολιτισμικής. Όμως  αυτό δεν μπορεί να γίνει με κυβερνήσεις που δέχονται αδιαμαρτύρητα τις εντολές δάνειων  και επικυρίαρχων δυνάμεων, με μόνο αντάλλαγμα τη διατήρησή τους στην ψεύτικη εξουσία που κατέχουν.

Χρειάζεται μια κοινή προσπάθεια από την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και μάλιστα τη συντριπτική. Να γιατί  η σημερινή συγκυβέρνηση, χωρίς να παραλείπουμε τις ευθύνες των προηγούμενων μνημονιακών,  είναι τεράστια. Πήρε ένα μοναδικό  ποσοστό 62%  στο Δημοψήφισμα απόρριψης της πολιτικής των Βρυξελών και οι άθλιοι το μετέτρεψαν σε ένα υπόδουλο ΝΑΙ, με τα σημερινά εφιαλτικά αποτελέσματα που ζει η πατρίδα μας.

Άμεση ενέργεια λοιπόν, πρώτη και πάνω από όλα, να μετουσιωθεί η φράση «να πάρουμε την πατρίδα μας στα χέρια μας» δε σημαίνει τίποτα λιγότερο, από το  νααναλάβουμε ως κράτος την εθνική μας κυριαρχία. Αλλά αυτό πως μπορεί να γίνει σε μια κατεστραμμένη και διαλυμένη κοινωνία και οικονομία; Πως μπορεί να γίνει με καθεστώς μνημονίων ή με τα εν ισχύ αποτελέσματα των νόμων που έφεραν τα μνημόνια;

Όσοι σήμερα μιλάνε για μια άλλη πορεία, αλλά σε καθεστώς εθνικής υποδούλωσης και μνημονίων, δεν κάνουν τίποτα παραπάνω, από το να προσπαθούν για μια ακόμη φορά να υφαρπάξουν τη ψήφο του Ελληνικού λαού,  για να συνεχίσουν κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ανεξάρτητα τακτικών που λένε ότι θα εφαρμόσουν  με αλλαγή του «μείγματος» οικονομικής πολιτικής, να χειραγωγούν μια χώρα- αποικία ξένων επικυρίαρχων.

Η μόνη πραγματική διέξοδος στο αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει η ΕΕ και οι μνημονιακές κυβερνήσεις,  είναι αυτή που θα οδηγεί  τη χώρα: μακριά από παράνομα χρέη, που με δόλιους τρόπους  της έχουν φορτώσει, με απόδοση εισοδήματος ικανού να κινήσει την αγορά και ναεξασφαλίσει θέσεις εργασίας για όλους τους Έλληνες όσο πιο γρήγορα γίνεται, που θα βάλει τον άνθρωπο στο κέντρο της ίδιας της ζωής, που θα κάνει του Έλληνες υπερήφανους και αξιοπρεπείς, που θα κάνει την Ελλάδα σεβαστή σε φίλους και εχθρούς, που θα μπορέσει η χώρα να ανοίξει διάπλατα τα φτερά της σε συμμαχίες που  θα σέβεται η ίδια αλλά και θα τη σέβονται, που δεν θα είναι μια χώρα «ξέφραγο αμπέλι» για τον καθένα,  που θα έχει κατοίκους με υψηλό εθνικό φρόνημα, με εκπαιδευτικό σύστημα που θα σέβεται την ιστορία και την πολιτική κληρονομιά των Ελλήνων,  που θα έχει  Ένοπλες Δυνάμεις άρτια εξοπλισμένες, στελέχη και εφέδρους  οπλίτες, με την κοινωνία κοντά τους,  έτοιμους να  σηκώσουν το βάρος της άμυνας της χώρας, απέναντι σε κάθε επιβουλέα της ανεξαρτησίας της χώρας.

Αυτήν τη διέξοδο όμως, δεν μπορούν να τη δώσουν υποταγμένες κυβερνήσεις.  Μόνο  μια Πατριωτική Δημοκρατική κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί τίμια ότι θα σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων του Ελληνικού λαού και με οδηγό τον ίδιο το λαό με τη θεσμική του αντιπροσώπευση στα όργανα του κράτους, θα προχωρήσει βήμα το βήμα, στην ανατροπή μνημονίων και όσων έχουν παράνομα επιβάλει αυτά, στην αναγκαία ανασυγκρότηση του κράτους, με προτεραιότητα στην υπεράσπιση και την εμβάθυνση της λαϊκής κυριαρχίας, τη δημοκρατία και την ελευθερία, με πρώτη κατάκτηση την εθνική κυριαρχία.

Αυτός είναι ο τρόπος για να πάρουν οι Έλληνες την πατρίδα στα χέρια τους και για το λόγο αυτό, οφείλουν να αναδείξουν αυτήν την πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση και μαζί να ανασυγκροτήσουν τη χώρα. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν και αυτές βρίσκονται έξω από το σημερινό κοινοβούλιο, σε πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητεςπου όλα αυτά τα χρόνια έχουν σταθεί με αξιοπρέπεια, μακριά, από το κυνήγι της εξουσίας και  δίπλα στο λαό . Όλοι αυτοί μαζί σαν μια γροθιά,  μπορούν να δώσουν τη λύση στο σημερινό αδιέξοδο και να οδηγήσουν τη χώρα με ασφάλεια στο δρόμο της ευημερίας.