Η συμφωνία παράδοσης του ονόματος Μακεδονία στα Σκόπια, Μέγα Εθνικό έγκλημα

Του Δημήτρη Παναγιωτόπουλου

Από την Κυβέρνηση  των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στις Πρέσπες (17 /6/2018), με την υπογραφή  συμφωνίας  εκχώρησης του ονόματος Μακεδονία στο κράτος των Σκοπίων, ως «Βόρεια Μακεδονία», με εθνότητα και  γλώσσα «Μακεδονική», πραγματώθηκε μέγα  εθνικό έγκλημα σε βάρος της Χώρας, του Λαού και του Έθνους, παγκόσμια ντροπή των Ελλήνων.

Το Όνομα «δηλωτικόν της ουσίας εστί» (Πλάτων). Έτσι Ελλάδα και Μακεδονία είναι έννοιες της αυτής ουσίας, ομοούσιες  και όχι όμοιες. Τούτο σημαίνει ότι «οι Λαοί των Σκοπίων (Σλάβοι, Αλβανοί, Ορθόδοξοι, Μωαμεθανοί κ.λ.π.) της Τιτοκρατικής ένστολης  δήθεν μακεδονικής εθνότητας  δεν είναι ούτε ελληνικοί ούτε μακεδονικοί και οφείλουν να μας πουν εκείνοι ως Σλάβοι τίνος πολιτισμού παιδιά είναι;, (Γ Φαράντος. Σύγχρονο και επίκ. Γράμμα Τευχ. 14, 1994 ). Είναι απορίας άξιο πως Έλληνες πολιτικοί θεωρούν ότι υπηρετούν το Εθνικό συμφέρον, όταν σε Απόφαση του ανωτάτου Δικαστηρίου της Χώρας (Ά. Π. 1448/ 2009, Δ. Πολ. Ολ. και με εισήγηση της τ. Πρωθυπουργού και συμβούλου του νυν πρωθυπουργού, Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου, στην από 11/12/2008 έκθεσή της, εισηγήθηκε την απόρριψη της από 22/6/2007 αίτησης αναίρεσης κατά της 243/2005 απόφασης του Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας), τονίζεται ότι: « Μακεδόνες κατά την εθνικότητα δεν υπάρχουν και ούτε μπορούν να «δημιουργηθούν», στα πλαίσια του συλλογικού αυτοπροσδιορισμού των κατοίκων της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας[…]» «Πριν από το 1944 «Μακεδονία» ως σλαβικό κράτος και «Μακεδονικό Έθνος», ως ιδιαίτερη εθνότητα ήταν έννοιες παντελώς άγνωστες […]».[…], δεν υπάρχει Μακεδονικό Έθνος και κατά συνέπεια, μακεδονικός πολιτισμός και μακεδονική γλώσσα «MAKEDONCKI»».

Η απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου μπορεί να μη δεσμεύει τη κυβέρνηση για τις διεθνείς σχέσεις, αλλά όταν η εκτελεστική εξουσία οφείλει να εφαρμόζει τις δικαστικές αποφάσεις, κατά τη διαπραγμάτευση όφειλε να αποτελεί οδηγό στη συζήτηση των ιδιαίτερων πτυχών του Μακεδονικού ζητήματος όπως είναι το όνομα, εθνότητα και γλώσσα. Έπρεπε δε, ληφθεί σοβαρώς υπόψη γιατί κατά τον πιο άριστο τρόπο εμφανίζει τα επιχειρήματα εξυπηρέτησης του μείζονος εθνικού  συμφέροντος και αποφυγή των αρνητικών συνεπειών για τη χώρα από την ύπαρξη μιας τέτοιας συμφωνίας με χαρακτηριστικά διεθνούς σύμβασης. Τούτο πέραν των άλλων αποτελεί και μέγα πρόβλημα για τη Δημοκρατία κατά το Σύνταγμα (Άρθρο 28 παρ.2 &3)  καθότι  διαπράττεται ιδιωνύμως σφετερισμός της Λαϊκής Κυριαρχίας. Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 120 του Συντάγματος σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος», ενώ  η τήρηση του σύμφωνα παρ 4 του άρθρου 120 «[..]επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Η εφαρμογή μιας τέτοιας συμφωνίας έχει πολύ μεγάλες και απροσδιόριστες συνέπειες  σε βάθος χρόνου, σε βάρος της γεωγραφικής υποστάσεως της χώρας (όπως άρθρο 13 περί περίκλειστου κράτους εφαρμογή σύμβασης ΟΗΕ και δίκαιο της θάλασσας σε συνδυασμό με το άρθρο  και 18 της συμφωνίας), το οποίο άλλωστε απεργάζονται οι ξένοι υποβολείς κυρίως Γερμανοί και Αμερικάνοι. Στο άρθρο 2 της συμφωνίας αναφέρεται ότι: η Ελλάδα πρώτο μέρος της συμφωνίας «συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του δευτέρου μέρους (δηλαδή των Σκοπίων) υπό το όνομα και τις ορολογίες του άρθρου 1(3)  (δηλαδή ως Βόρεια Μακεδονία), σε διεθνείς οργανισμούς[…]»,  όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, και με υποχρέωση κύρωσης της εισδοχής (άρθρο 2,παρ3). Επισημαίνεται όμως τοιουτοτρόπως ακυρώνεται το μοναδικό όπλο που έχει  Ελλάδα, η δυνατότητα Veto, για είσοδο των Σκοπίων σε διεθνείς οργανισμούς από την υπογραφή της.

Σε συσχέτιση με  τα ανωτέρω, η Προηγηθείσα υπερψήφιση  του Σχεδίου του 4^ου Μνημονίου (συνέχεια και τροποποιήσεις της δανειακής συμβάσεως του 2015) για την Δ΄ αξιολόγηση, επίσης έγινε έξω από κάθε λαϊκή βούληση και μπήκε έτσι η θηλιά στον ελληνικό λαό μέχρι το 2060. Με αυτή επικυρώθηκε η υποθήκευση της χώρας μέχρι το 2099 και εξασφαλίστηκε ο μηχανισμός αρπαγής της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας μέσω της «Ελληνικής» Εταιρίας Συμμετοχών και Περιουσίας (Ε.Ε.ΣΥ.Π.) ή αλλιώς Υπερταμείου (Άρθρο 109)[1]. Με τον μηχανισμό  αυτό  δηλαδή θα μπορεί  να  εφαρμοστεί το σχέδιο της διαχείριση των βαλκανικών κρατών, μετά  και την αναγνώριση του κατά μοναδικό τρόπο Μακεδονικού έθνους  εκ του μη  όντος, με απρόοπτες και ανιστόρητες αρνητικές συνέπειες για την ακεραιότητα τη χώρας και το μέλλον της. Ήδη άρχισαν τα όργανα, το  γνωστό « Ουράνιο τόξο»,  μεταξύ άλλων  τονίζει, ότι: «Ενεργούμε ως Έλληνες πολίτες που επιδιώκουν μέσω των μειονοτικών δικαιωμάτων που μας στερεί το ελληνικό κράτος, να συμβάλλουμε στον εκδημοκρατισμό του. Ένα από τα βασικά, αν όχι το βασικότερο βήμα, είναι η ειλικρινής και πλήρης- άνευ αστερίσκων και κωμικοτραγικών δηλώσεων- αναγνώριση της σύγχρονης μακεδονικής εθνικής ταυτότητας. Μόνο τότε θα μπορέσει η χώρα μας να γίνει μια ευρωπαϊκή δημοκρατία».

Ο Λαός όμως δεν τρώει κουτόχορτο πια!! έχει κατανοήσει απόλυτα πως τόσο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και το όλο  πολιτικό σύστημα εξουσίας δρα έξω και πέρα από τη δική του Βούληση.

Γι’ αυτό λόγο αυτό ο Αγώνας του Λαού οφείλει να είναι Ανένδοτος και διαρκής  προς άπασας τας κατευθύνσεις.

[1]ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ

ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

«Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων – Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022 και λοιπές διατάξεις»

 ………………

Ι. Γενικά

Το υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχέδιο, το οποίο χαρακτηρίσθηκε από την Κυβέρνηση ως επείγον, αποτελείται, όπως διαμορφώθηκε κατά την επεξεργασία του από τις Διαρκείς Επιτροπές Οικονομικών Υποθέσεων, Παραγωγής και Εμπορίου, Κοινωνικών Υποθέσεων, Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης από 126 άρθρα, διαρθρώνεται δε σε δεκατρία (13) Τμήματα.

……..

16. Επί του άρθρου 109

Με την προτεινόμενη παράγραφο 1 παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών, ως εκπρόσωπο της Ελληνικής Δημοκρατίας, στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ως εκπρόσωπό της Τράπεζας της Ελλάδος, στον Διευθύνοντα Σύμβουλο και στον Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («ΤΧΣ»), ως εκπροσώπους του ΤΧΣ, και στον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ («ΕΕΣΥΠ»), ως εκπροσώπους της ΕΕΣΥΠ, να υπογράψουν σύμβαση, διά της οποίας, αφενός η ΕΕΣΥΠ προσχωρεί στην από 19.8.2015 Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, και της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Τράπεζας της Ελλάδος και του ΤΧΣ, αφετέρου δε τροποποιείται η ως άνω, από 19.8.2015, Σύμβαση. Περαιτέρω, με την προτεινόμενη παράγραφο 2 «κυρώνεται το (…) σχέδιο» της ως άνω, προς υπογραφή, «Σύμβασης προσχώρησης και τροποποίησης της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (τροποποιητική Σύμβαση)».

Παρατηρείται ότι νομοθετική κύρωση σύμβασης, ώστε αυτή να αποκτήσει ισχύ νόμου ως προς τους όρους της που τυχόν αποκλίνουν από τις ισχύουσες διατάξεις ή που θέτουν απρόσωπους κανόνες που δεσμεύουν τρίτους, νοείται μόνο εφόσον η σύμβαση έχει νομίμως υπογραφεί από τα συμβαλλόμενα μέρη. Συνεπώς, κατά νομική ακριβολογία, δεν νοείται κύρωση σχεδίου σύμβασης, δηλαδή κειμένου το οποίο δεν έχει υπογραφεί από τα συμβαλλόμενα μέρη, παρά μόνο έγκριση της Βουλής, ώστε τα εξουσιοδοτούμενα πρόσωπα να υπογράψουν σύμβαση με το παρατιθέμενο στην προτεινόμενη διάταξη περιεχόμενου.

17. Επί του άρθρου 110

….

βασικότερο βήμα, είναι η ειλικρινής και πλήρης- άνευ αστερίσκων και κωμικοτραγικών δηλώσεων- αναγνώριση της σύγχρονης μακεδονικής εθνικής ταυτότητας. Μόνο τότε θα μπορέσει η χώρα μας να γίνει μια ευρωπαϊκή δημοκρατία».

Ο Λαός όμως δεν τρώει κουτόχορτο πια!! έχει κατανοήσει απόλυτα πως τόσο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και το όλο  πολιτικό σύστημα εξουσίας δρα έξω και πέρα από τη δική του Βούληση.

Γι’ αυτό λόγο αυτό ο Αγώνας του Λαού οφείλει να είναι Ανένδοτος και διαρκής  προς άπασας τας κατευθύνσεις.

Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.