Επιτελους, ολα αυτα τα πολιτικα σκουπιδια που νομιζουν οτι κυβερνουν, πρεπει να λογοδοτησουν για ο,τι εχουν κανει μεχρι τωρα, γιατι απτη μια ο νομος θαχει χασει τελειως το νοημα του, και απτην άλλη θα συνεχισουμε να ζουμε μεσα στο φοβο και την ανασφαλεια.!! Μπορει μην εχουμε εμεις οι ιδιοι την ευθυνη για τα εγκληματα των δωσιλογων, αλλα οντας μερος του συνολου πρεπει να αντιληθφουμε ότι εχουμε καποιες υποχρεωσεις, πως ο,τι κιαν κανουμε πρεπει να εχει ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ κινητρο, την επιθυμια να ειμαστε ελευθεροι, γιατι ας μην ξεχναμε ότι… ο μεγαλυτερος κινδυνος που αντιμετωπιζει η χωρα, δεν προερχεται από τους ιδιους τους δωσιλογους, αλλα από αυτους που υπακουν τυφλα τις τερατωδεις εντολες των δωσιλογων .!!!

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Τελικά η καταστροφή ίσως να είναι η καλύτερη λύση ( Σε ποιον απ’ όλους θα εμπιστευόσασταν το παιδί σας; Σε ποιον απ όλους θα εμπιστευόσασταν τη ζωή σας;)


Τους βλέπετε. Αυτοί είναι.

Στο βάθος το «Τρελό Σαββατοκύριακο στου Μπέρνυ» με τη μορφή λευκανθούς φίκου.

Δίπλα του…

Ένας παπατζής που στο Λας Βέγκας θα του είχαν απαγορεύσει την είσοδο σε όλα τα ΚΑΖΙΝΟ.

Μία κόρη του μπαμπά της.
Ένας ακροδεξιός γκαφατζής σε μπρελόκ.
Απέναντί τους…
Ένας γραφικός που βρισκόταν σε εφεδρεία για την αναπλήρωση κενών εδράνων στη βουλή.
Ένας υπάλληλος του νοσηρότερου κρατικοδίαιτου και λαμογίστικου εργολαβικού λόμπυ.
Ένα προσωρινό συγκυριακό τίποτα σε αναμονή ενός μονιμότερου συγκυριακού τίποτα.  
Και απουσιάζουν δύο.

Ένας νοσταλγός του Χίτλερ και αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης.
Ένας που κρατάει τα γκέμια μην τυχόν αφηνιάσει το άλογο και βγει στους δρόμους. ...

Τους βλέπετε. Αυτοί είναι. Μας αξίζουν; Ρητορικό το ερώτημα.

Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να ορίζουν την τύχη του αυτοί.
Όμως είναι επιλογές μας ή αποτέλεσμα προηγούμενων επιλογών μας.

Ειλικρινά:
Σε ποιον απ’ όλους θα εμπιστευόσασταν το παιδί σας;
Σε ποιον απ’ όλους θα εμπιστευόσασταν τα χρήματα που βγάλατε δουλεύοντας 40 χρόνια;
Σε ποιον απ όλους θα εμπιστευόσασταν τη ζωή σας;
Σε ποιον απ’ όλους θα εμπιστευόσασταν ακόμη και την πιο μικρή ελπίδα σας;
Κι όμως σε αυτούς τα εμπιστευτήκατε όλα.
Τους βλέπετε. Αυτοί είναι.

Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι ακόμη τους βλέπουμε. Ατάραχοι.
Μαστουρωμένοι από ενοχές που μας φύτεψαν.
Ακίνητοι επειδή μας έπεισαν ότι δε μπορούμε να κινηθούμε.
Άνεργοι, φτωχοί, φοβισμένοι, θύματα καθημερινής λεηλασίας, ψυχολογικής βίας μέσω εκβιασμών και συχνά σωματικής.

Μας βλέπουμε. Αυτοί είμαστε.
Τελικά η καταστροφή ίσως να είναι η καλύτερη λύση.
Για εμάς.
Η δική τους καταστροφή, το δικό μας ξεκίνημα.

Δίχως αυτούς.

Ξεκινώντας από το μηδέν, τίποτε δε μπορεί να πάει χειρότερα.

Διαφορετικά, το ερώτημα δεν είναι καθόλου ρητορικό. Ναι, αυτοί μας αξίζουν.  Καλό σκουληκοφάγωμα να έχουμε.!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

όποιος θέλει μπορεί να γράψει ο,τι σχόλιο θέλει, αλλά στα Ελληνικά.!!!